Wat voor betekenis heefd kwispelstaaarten bij honden en katten?

honden tonen zo hun vriendschappelijke bedoelingen.
katten kwispelen niet, maar zwiepen in meerdere of mindere mate met de staart, om opwinding aan te geven.
het kan om positieve opwinding gaan, maar vaak ook om negatieve.
hoe feller de kat zwiept, hoe groter de opwinding.
een voorbeeld van een van de vele misverstanden die tussen hond en kat kunnen ontstaan.

Bij een hond betekent kwispelen altijd 'opwinding'. Maar de 'taal' van de kwispel vertelt je, wat de hond bedoelt.

Als hij gezellig uitgevloerd op de grond of in z'n mand ligt te doezelen, betekent een tevreden 'klop klop' zoiets als : alles is goed in m'n roedel, en ik ben er ook. Een langzame lage zwaai is ook 'ik ben bij m'n roedel, er is rust, en alles is goed'. Een begroetende, snelle zwaai, vaak met het hele achterlijf is voor een gewaardeerd roedellid, dat erbij komt, maar dan zijn ook de ogen een beetje dichtgeknepen, de oren liggen vlak naar achter tegen z'n kop, en de mond hangt open, en hij laat z'n hele gebit zien : dit plaatje betekent : de hond 'lacht'- hij heeft een goed gevoel bij deze mens.
Een hoge kwispel of een lage geeft aan, hoe hoog in rang een hond zich voelt - hoe hoger de staart, hoe meer dominant in rang de hond.
En een hele hoge strakke kwispel, de oren recht omhoog, en een directe blik/oogkontakt betekent : hier sta ik, en dat mag je weten ook......

Maar voor het juiste verstaan van de hond moet je dus altijd naar het hele plaatje kijken, niet alleen naar de staart.
Er zijn hele goede boeken over, als het je interesseert - hier zou het hele 'staartendialect' niet passen door het beperkte aantal letters per antwoord.....

Bij katten spreekt de staart een heel andere taal : zelfs de krul in de omhoog gedragen staart van een voor je uitlopende kat als je thuiskomt, vertelt je iets, als je erin thuisbent, en 'kats' verstaat.

Maar 'kats' en 'honds' is qua staartentaal totaal verschillend, en ze begrijpen elkaar daardoor vaak verkeerd, als ze niet aan elkaar gewend zijn.

Honden kwispelstaarten uit blijde verwachting (bos!, stok gooien!, eten!, baasje thuis!).
Katten kwispelstaarten niet. Die zwaaien hooguit hun staart langzaam heen en weer, wanneer ze zich concentreren (bv vlak voor een sprong).

Kwispelen bij honden is een uiting van tegenstrijdige emoties. Bron: de encyclopedie van misvattingen.

vooral: herkenning!
ik durf het bijna niet te zeggen, maar toch
mijn hond lag op sterven
m'n jongste dochter kwam de kamer binnen
ze begon, liggend en met hoge temperatuur te kwispelen
het was de laatste keer dat mijn jongste dochter haar zag
en nog brengt het me in tranen
dat staartje van haar zo liggend op haar zij, zo ziek
en dan kwispelen