Is het mishandeling te noemen als een hond niet uitgelaten wordt?

Dit valt naar mijn mening onder verwaarlozing, een hond heeft het nodig dagelijks uitgelaten te worden, het is goed voor een hond te kunnen bewegen en aan zijn omgeving te kunnen snuffelen. Ook hoort de hond, bij ernstige jeuk behandeld, of in ieder geval gezien te worden door een dierenarts. Ook is het enigszins asiociaal de buren overlast te bezorgen door de stank die de uitwerpselen en de urine van de hond veroorzaken. Het beste wat je kunt doen voor de hond, is 144 bellen, maar dan is de kans groot dat de hond afgenomen wordt van je moeder. Wijs haar erop dat de buren dit op den duur wel zullen doen, ook zullen ze melding maken bij de woningbouw vereniging of gemeente, als ze zo doorgaat en maak haar duidelijk dat ze de hond dan niet mag houden, als dat haar gedrag dan nog niet verbetert, bel dan zelf, de hond verdiend een beter leven.

Dit is inderdaad geen gezonde situatie voor de hond en ik vind dit zelf zeker vallen onder dierenmishandeling / -verwaarlozing.

Ik raad je aan om dit eens te lezen: http://www.dierenhulp.infowebsite.be/dierenverwaarlozing-dierenmishandeling

Je kan ook anoniem een melding maken.

Aangezien je nog thuis woont, kan je ook overwegen om de hond naar een asiel te brengen, waar hij kans heeft op een nieuw baasje die wel goed voor hem zorgt en hem uitlaat.

Wat ik ook aanraad, is om de hond naar een dierenarts te brengen. Je geeft aan dat de hond zichzelf kapot bijt. Dit wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een huidaandoening waar de hond veel last van heeft.

Een huisdier is volledig afhankelijk van zijn of haar baas. Een mens kan zichzelf wel vermaken met tv, mobiel, uitstapjes en zoveel meer, maar een hond heeft dit allemaal niet. Ook de vermoedelijke huidziekte die de hond heeft, kan hij niet zelf behandelen..

Er is in ieder geval dringend actie nodig. Ik hoop dat je de juiste keuze zult maken en het belang van de hond voorop stelt!

Dit is dus niet alleen een hondenverhaal. Je moeder verwaarloost zichzelf eveneens. Als een hond met een huidallergie bij haar (in bed) slaapt, is dat even ongezond voor je moeder als voor de hond. Als ze de hele dag tegen de hond loopt te foeteren, is ze niet gelukkig met de hond én met zichzelf. Het is zoiets als in een ongelukkig huwelijk, ze kunnen niet mèt en niet zonder elkaar.

In hoeverre je moeder schuldig is aan het hele gebeuren kan ik van hieruit niet beoordelen, maar zeker is dat de hond het slachtoffer is van een vrouw die of niet weet wat een hond nodig heeft, of willens en wetens de gemakkelijkste kant kiest. Wel het gezelschap, maar niet de bijbehorende plichten.

Om meteen de instanties erbij te halen, lijkt me wat voorbarig. Eerst moet je je moeder aan de tand voelen en haar wijzen op de broodnodige acties die ze aan de hond verplicht is: dierenarts tegen de jeuk en voor een grondige inspectie, minimaal 3 maal per dag uitlaten en niet in de tuin, vriendelijk tegen de hond zijn want dieren hebben óók gevoel. Wanneer ze daar tegenin gaat kan je haar vertellen, dat er maar één oplossing is: afstand van het dier doen. Pas dan kan je de instanties inschakelen. Gewoon het asiel vragen het dier op te nemen. Verdere actie voor verwaarlozing is niet nodig. Je woont nog in hetzelfde huis, dus ben je een beetje medeverantwoordelijk.

Verder denk ik dat het zinvol is om contact op te nemen met maatschappelijk werk. Misschien kan je moeder een beetje steun in haar leven best gebruiken.

Een hond die zichzelf kapot bijt hoeft niet altijd een huidaandoening of jeuk te hebben. Vaak heeft het een psychische oorzaak, zoals stress of verveling, of omdat de hond gewoon "niets te doen heeft". Een hond heeft het uitlaten niet alleen nodig om zijn behoefte te doen maar net zo goed als lichaamsbeweging, en ontspanning. Er zijn mensen zat die in geval van stress nagels gaan bijten bijvoorbeeld.

De hond verdient zeer zeker dat er beter en gezonder met hem wordt omgegaan. Maar de politie of dierenbescherming erbij halen is misschien wat te veel. Maar als jouw moeder zo met de hond omgaat, lijkt het mij dat ze zelf ook niet echt lekker in haar vel zit, misschien zit ze met een hoop onverwerkte zaken? Dus niet alleen de hond heeft hulp nodig, maar je moeder ook. Je zou bijvoorbeeld eens met de huisarts of maatschappelijk werk kunnen praten, die weten misschien een oplossing waar zowel je moeder als de hond mee geholpen is.

Ik wens je in ieder geval veel succes en sterkte!