Is het dominante gedrag van een Jack Russel nog een beetje te veranderen?

Wij hebben 16 jaar (ja, zo oud is hij geworden..) een Jack Russell, tot groot plezier van ons, mogen hebben. Billy heette hij en dominant vanaf de eerste dag dat we 'm hadden (8 weken). Dus naar de training, eerst puppy-training en daar was hij ook al bezig met baasspelen naar reuen toe vooral als er vrij gegeven werd om te spelen, nou hij niet hoor ...direct op zoek naar Rottweilers en boxers en nog meer van die grote jongens, één van die boxers werd dat wel een beetje zat om iedere week weer gegrepen te worden dus tegenaanval, Billy lag toen onder de boxer en deed niets meer hij lag muisstil en dacht waarschijnlijk "nu wordt het menens". We hebben wat rukken aan de riem gegeven, zelfs door de trainer apart genomen en die gaf dan een behoorlijke ruk maar maakte totaal geen indruk. Als we de oefeningen deden ging dat perfect en hij kende ze allemaal zelfs trucjes die wij hem zelf geleerd hebben (ze zijn ontzettend slim) MAAR als hij ook maar een hond zag, (niet gecastreerd) was hij niet meer te houden, haar omhoog en blaffen enz.) en 't gekke was, hij keek niet naar gecastreerde reuen en heel veel respect voor de dames dan ging zijn staartje heel hard heen en weer en probeerde hij ff te snuffelen. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, maar ik denk dat we toch niet streng genoeg zijn geweest dus raad ik je aan om een goede cursus te volgen en niet toe te geven aan zijn fratsen want bespelen kunnen ze je. Castratie wil ook wel helpen maar is geen garantie dat heb ik al meer gehoord van Jack Russell bezitters dus je moet ze nemen zo ze zijn en er veel plezier aan beleven, hebben wij ook gehad want 't zijn voor de bezitters ontzettend leuke hondjes. Wij hebben wat in een deuk gelegen om hem en gelukkig behoorlijk oud geworden. We missen hem nog steeds, De BOEF. Heel veel succes.

Heel leuke reactie en beschrijft exact zoals wij hem ook meemaken.Heel triest hem te moeten missen maar gelukkig is hij wel heel wat jaren een "familielid"geweest.Dit is inmiddels onze derde Jack en hebben de twee eerste helaas moeten achterlaten toen wij uit Belgie vertrokken. Direct na hem bij de fokker te hebben opgehaald zijn wij op een cursus met hem gegaan omdat ook wij wel doorhadden met de vorige niet streng genoeg te zijn geweest. De cursus werd echter een flop omdat de trainer ons vroeg te vertrekken ....met de hond omdat hij het hele program in de war stuurde.
Het respect voor de dames gaat bij onze Jack wel erg ver, wij wonen vrijstaand op grote afstand van het dorp(je) waardoor onze Jack altijd vrij rond het huis mag lopen, totdat dorpsbewoners kwamen vragen hem binnen te houden omdat er een paar loopse teefjes in het dorp waren die hij regelmatig bleek te bezoeken en daar best een paar kilometer lopen voor over had.
ps onze Jack Russels in Belgie heette Boefie en Ratteplan

Hallo Rob, heb met plezier je verhaal gelezen en herken er veel in van onze Billy. Bij ons kon hij nooit los omdat we in de grote stad wonen want anders zou hij er ook als een speer vandoor zijn gegaan. Trouwens los op een speelveld b.v.kon zowiezo niet want hij ging meteen op zoek naar reuen dus knokken geblazen en die grote jongens slikken hem in een keer door. Ze hebben ook zo'n goeie neus.... hij rook tijdens wandelingen als je langs een deur liep dat daar een loops teefje woonde ....niet meer te houden dus, dan hoorde je hem ruiken, ruiken en nog eens ruiken onder de deur door. Komop Bil zei ik dan, hè,hè hij liep dan wel mee maarrrr de eerstvolgende wandeling MOESTEN we toch even langs die deur ff ruiken. 'n Paar kilometer lopen zoals jouw Jack, zou onze Bil ook gedaan hebben. Iemand zei eens tegen mij "die Jack Russells zijn allemaal oversext en dat zou zomaar eens kunnen kloppen. Zo zouden we nog wel even door kunnen gaan wat betreft de belevenissen. Geniet er nog maar een hele poos van.