Waarom doet mijn kat dit (zie beschrijving)?

Een belangrijk zintuig is de neus. Katten gebruiken hun neus om voedsel op te sporen, maar ook om geuren van andere katten te ruiken. Met de neus ruikt een kat, maar een kat heeft in zijn gehemelte nog de restanten van een ander orgaan waarmee een ander soort ‘geurstoffen’ waargenomen kunnen worden: het orgaan van Jacobson. Dit orgaan kan feromonen waarnemen, reukloze geurstoffen die informatie geven over de andere kat (bijvoorbeeld over het geslacht van de kat). Een kat ‘flehmt’ (ruiken met de bek open) pas als hij eerst iets geroken heeft met zijn neus waarbij nader onderzoek nodig is; bijvoorbeeld de urine van een poes kan een kater prikkelen om zijn bek te openen zodat hij de feromonen kan ‘ruiken’. De kater kan dan bijvoorbeeld waarnemen dat de poes bijna krols is.
Katten geven niet alleen feromonen af door te plassen, maar ook door kopjes te geven en te krabben. Over het lichaam van de kat zijn verschillende klieren verspreid die een vettige substantie afgeven bij elk contact. Katten communiceren door middel van het afgeven van feromonen, het is een middel om een groepsgeur te creëren en zijn territorium te markeren.
Naast de oren, ogen, de neus en het orgaan van Jacobson, is de kattentong ook een zintuig waarmee de kat zuur, bitter en zout kan onderscheiden. Zoet kan een kat dus niet waarnemen. De tong van een kat is erg gevoelig. Bij beschadiging, berucht is bijvoorbeeld een herpesvirusinfectie (niesziekte), kan het dier stoppen met eten en drinken als gevolg van de pijnlijke blaasjes op de tong. De naar achteren gericht stekels zorgen ervoor dat de kat een ruwe tong heeft waarmee ze goed haar vacht kan verzorgen. Een kat waarbij problemen aanwezig zijn van de tong is daarom snel herkenbaar omdat binnen enkele dagen een mottige, onverzorgde vacht waarneembaar is.
Als laatste is tastzin ook een manier voor katten om voorwerpen in hun omgeving waar te nemen. Op verschillende plaatsen hebben katten tastharen; snorharen op de wangen, maar ook tastharen boven de ogen en achter op de voorbenen. Deze haren zijn extra gevoelig en kunnen extra informatie geven over een prooi of vorm van een voorwerp.