Ik heb een hond gehad die alleen ging grommen en blaffen bij mensen met een donkere huidskleur. Hoe kan dit?

De reden hiervoor is dat honden zwart/wit zien. Het negroïde persoon was dus een onbekend figuur of misschien zag hij het zelfs als een bedreiging aan.

De hond heeft ooit een nare ervaring gehad met iemand van die huidskleur, en ziet nu iedereen die er een beetje op lijkt als bedreiging.

Onze hond is bant voor schapen, omdat ze ooit tegen schrikdraad opliep dat om een weiland met schapen stond.

Ik heb ook ooit een hond gehad die dat deed. Ik had hem van pup af aan in huis en ik weet dat hij nooit slechte ervaringen heeft gehad met donkere mensen. Kennelijk ziet een hond aan donkere mensen toch iets wat in zijn visie "niet klopt".

Leuk detail: de hond is inmiddels allang overleden maar ik ben nu wel getrouwd met een vrouw met donkere huidskleur. Ik ben dus nooit te weten gekomen of hij bij geregeld contact met donkere mensen eraan gewend zou zijn.

mijn hond deed dat ook in begin maar het is puur onzekerheid als er geen nare associatie te leggen is met een persoon met donkere huidskleur.

honden blaffen en grommen ook uit angst (let op de houding/ander gedrag van de hond hierbij en zij zal door de mand vallen als een baksteen)

donkere mensen schrikken vaak van honden die blaffen en grommen dus de hond denkt: hey!! kat in het bakkie! en zal steeds zekerder worden van zichzelf naarmate er donkere mensen afgeschrikt worden door zijn gedrag.

dit geconditioneerd gedrag kan wel uitvloeien tot angst agressie en zelfs dominante agressie (dominant gedrag is zelden lang niet altijd per definitie ook een dominant karakter)

mijn hond leerde ik het af: onze buurman is heel erg donker. hond aan de riem, (brom, grom blaf maar wel achter me willen staan) en naast me neer gezet. bij dit gedrag een correctie gegeven aan de riem.
(binnen 5 minuten was ie stil, en binnen 15 minuten ging ie liggen en keek niet eens meer naar de buurman)

van belang is wel dat als men oefent hiermee dat de angst factor (mens, met welke eigenschap ook in dit geval) niet kijkt naar de hond, zicht ook niet wegdraait van de hond, en op geen enkele manier zijn gedrag of houding laat beinvloeden door het dier.

dus hoe het kan? pure onzekerheid wat ie laat zien door te grommen en te blaffen.
onzekerheid niet weggenomen kan worden bij de hond kan een basis zijn voor andere gedragingen (geconditioneerd gedrag zodat er geen sprake meer hoeft te zijn van angst uiteindelijk)

als was je hond dus een duitse herder, het is zeker niet persoonlijk naar de donkere mensen bedoeld en dus geen racist. :))

je hond had het ook kunnen hebben bij iemand met een lange jas, een helm op zijn hoofd, een zware stem, of andere kenmerken die hem onzeker hadden kunnen maken en dit vervolgens te uiten op deze manier.

Ik geloof dat we bij het socialiseren van honden vergeten dit aspect in te bouwen. We nemen onze hond mee naar de bus, de school, de markt. Leren ze lopen op drukke wegen en los in het bos. Maar ik heb nog nooit een trainster horen zeggen: zoek ook wat kleurlingen op om de hond te wennen aan mensen met donkere huidskleur.

Alles wat een hond niet heeft meegemaakt in de eerste vier maanden van zijn leven, blijft altijd een beetje onbekend. Woon je nou in een wijk of gedeelte van het land met hoofdzakelijk "withuiden" dan kan dit wel eens de oorzaak zijn. Niet iedere hond trekt zich hier iets van aan, maar die angstige of gevoelige honden kunnen daar last van hebben.

Bij jou zal de hond de bekende geur van je kameraad herkennen als hij eenmaal binnen is. Dat is geruststellend en herkenbaar. In de verte bij de eerste aanblik zal de hond schrikken om wat ik boven heb vermeld en angst blokkeert. Je mag hem wel zeggen dat hij op moet houden met grommen. Hij moet weten dat je dat niet toestaat.