Wat moet/kan je doen met een hond die steeds minder goed tegen alleen zijn kan ?

Probeer eens wat zachte muziek.
En een comfortabel lighoekje te creëren.
Geeft haar misschien het gevoel dat ze dan niet alleen is.

Aankondigen en laten zien dat je weg gaat, dus niet snel vertrekken maar beetje afscheid nemen van het beesie, laat idd wat radio zacht aanstaan en wat licht.. Geef het een botje zodat t beesie zich vermaakt

Juist geen uitvoerig afscheid nemen wanneer je de deur uitgaat, en ook niet zo enthousiast doen als je naderhand weer terugkomt. Het moet voor de hond een doodnormale gebeurtenis zijn/worden om een poosje alleen te zijn in huis, dus omgeef het weggaan en terugkomen niet met "rituelen".

Ga regelmatig ook voor een heel korte tijd de deur uit. Kom snel terug en negeer je hond bij terugkeer. Zodra ze helemaal rustig is wanneer je terug bent, haal haar dan kort even aan. Doe dit af en toe een paar keer vlak na elkaar, en blijf als dit goed gaat ook af en toe iets langerweg.
Dan wordt het voor de hond steeds gewoner dat je het huis verlaat. Als je dit een aantal dagen hebt gedaan, is de verlatingsangst van de hond hoogstwaarschijnlijk verdwenen.

omdat het niet vaak voorkomt waarschijnlijk.

wat doe je als je weggaat want daar bouw je de spanning al op bij de hond (ohjee, ze gaan zo weg)

dingen die een hond kan registreren zijn bv als jij
-je tas pakt
-kijkt of je alles in je tas hebt
-je jas aan doet
-je sleutels pakt
-vertelt tegen de hond dat je zo terug gaat.
-het diertje loopt te drentelen en jij zegt dat het een brave hond is. (beloning voor zenuwachtig gedrag)

vaker oefenen dus.
doe je jas aan en blijf even zitten, sta niet toe dat de hond onrustig is, stuur hem dan naar zijn plekje

bij elk stapje wat je neemt voor je weggaat (zie boven de voorbeelden) wacht je tot de hond rustig is. dán ga je pas weg voor heel eventjes. de hond mag dus NIET achter je aanlopen.

kom je weer thuis negeer je de hond volkomen. je doet net of ie er niet is. (enthousiasme is ook spanning wat je beloont door aanhalen) pas als de hond rustig is en zijn eigen ding wil gaan doen roep je hem en haal je hem aan.

oefen heel vaak met weggaan en terugkomen, gooi je ritueel om. de spanning zal vanzelf minder worden.
hoe meer je rekening met de hond gaat houden dat ie niet alleen kan zijn dus hoe minder je weggaat zonder hond, hoe minder kansen je hebt om het gedrag om te buigen naar pos gedrag.

niet de situatie gaan ontwijken dus, hiermee werk je het in de hand. honden in een roedel laten elkaar niet alleen dus het is echt een kwestie van oefenen. hoe langer je wacht hoe sneller verlatingsangst zich kan ontwikkelen tot nog meer ongewenst gedrag.
(in vensterbanken springen, alles bij elkaar blaffen, janken als een wolf, de poten van je meubels inkorten etc)

bij de link wat meer info

klinkt misschien heel gek wat ik zeg, maar waarom ga je ervan uit dat ze niet tegen het alleen zijn kan?
uit eigen ervaring kan ik zeggen dat mijn hondje ook jankte en piepte, maar wat bleek?
ze was dement geworden, het had niks met het alleen zijn te maken.
als een hond jankt of piept, wil het dus niet zeggen dat ze het vervelend vindt om alleen te zijn.

misschien kan je ev. ook een tweede hond in huis nemen, dan heeft hij een vriendje en voelt zich dan niet meer zo alleen

Je kan de hond "oefenen" in het alleen zijn.
Ga even weg, en kom meteen terug, beloon hem als hij rustig is geweest. Doe dit heel vaak.
Je moet je hond leren dat hoe lang je ook wegblijft, je steeds terug zal komen.
Laat hem voor je vertrekt zitten en geef hem een snoepje als hij kalm is voor je vertrekt ofzo.

Wanneer je denkt dat het verlatingsangst is, kan het middel D.A.P. iets zijn. Dat is een stekker voor in het stopcontact op basis van Feromonen ( dat zijn hormonen die een pup bij de moeder ruikt en ze een veilig / geborgen gevoel geeft ).