Waarom kunnen de meesten mensen niet tegen kietelen en dieren wel?

Dieren kunnen net zo min tegen kietelen als mensen.
Bij mensen echter kan een paniekreactie ontstaan.
Als je je als mens bewust kietel-ongevoelig opstelt (je onderdrukt de paniekreactie en negeert de prikkeling bewust) kun je er als mens wel tegen.
Als je een hond of kat kietelt (op de goede manier) dan trekken ze hun pootjes wel degelijk in (onder de voetzolen zijn ze kietelig, ook net boven de lies aan de zijkant net naast de tepeltjes, ze beginnen dan een krabreflex te krijgen.
Bij het spelen met pupjes gebruik ik dit om de reflexen te testen en de hondjes vinden deze vorm van spelen geweldig.
Ook bij mensen is het immers spel, je moet alleen niet te ver gaan en stoppen als de geplaagde in paniek dreigt te raken.
Als ouders is het een goed middel met je kinderen te ravotten op lichamelijk niveau.
Uiteraard blijf je bij de geslachtsdelen UIT de buurt.
Maar vlak boven de voorkant van het heupbeen en onder de voeten, kun je ze behoorlijk plagen.
Ook breekt het het ijs en is er een normale fysieke omgang en acceptatie.
Als mijn kinderen verdrietig of boos zijn en ze zitten te lang in hun "ei" dan pas ik dit gepast toe.
Hoe knorrig ze ook zijn, de lach en ontspanning is dan snel terug.
Even voor de duidelijkheid, kietelen heeft op zich NIETS met sex te maken, het i9s plagen op fysiek niveau.
Daarom moet je als ouders zorgvuldig waken uit de buurt van de " private parts" te blijven.
Ook moet je je kinderen toestaan "wraak " te nemen, de vorige zin in acht nemend.
Ik benoem dit misschien overdreven maar kietelen door mensen met onjuiste intenties geeft het soort prikkeling wat ongepast is en naadloos over kan gaan in wat je NIET wilt, wat met je partner waarmee je een sexuele relatie heeft juist wel een voordeel kan zijn.