klinkt misschien vies... (zie uitleg)?

Het couperen van hondenstaarten is sinds 1 januari 2006 wettelijk verboden, zowel in Nederland als in België.

Het afknippen gebeurde pas na de geboorte, als de pups het (zogenaamd....) niet zouden voelen. Flauwe kul, natuurlijk, want een pinkje afknippen bij een pasgeboren baby doet óók pijn.

Als een pup gecoupeerd wordt aangeboden, kan hij dus in beslag genomen worden, en de eigenaar/fokker beboet.

Het couperen van staarten is het gevolg van een wet uit Engeland uit lang-vervlogen tijden, toen een baasje geen belasting hoefde te betalen, als een hond geen staart had.
Zo hadden dus engelse hondenrassen als de bobtail en sommige spanielsoorten lange tijd geen staart.

Tegenwoordig kan je met een gecoupeerde hond niet meer meedoen aan wedstrijden, en omdat echt goede fokkers, die het ras een warm hart toedragen, meestal wél meedoen vóór ze met een teefje gaan fokken, zal je dus geen gecoupeerde honden meer zien of kunnen aanschaffen.

Als jouw hond wél gecoupeerd is, is hij dus vóór 2006 geboren. Hij heeft, in hondentaal, een spraakgebrek, omdat een hond heel veel communiceert via de houding van z'n staart. Dominantie, agressie, onderwerping, opwinding, angst : allemaal emoties, waarvoor je een staart nodig hebt als hond om er expressie aan te geven.
Gelukkig heeft jouw hond nog de rest van z'n lichaam, zoals zijn kraag en zijn oren, zijn mondhoeken en zijn lichaamshouding, wegkijken of aankijken, om te tonen aan z'n collega's hoe hij erover denkt, maar hij mist een belangrijk communicatie-middel.

Maar het is, gelukkig, een uitstervend fenomeen : boxers, bouviers en spaniels met een 'kale' kont.