grote honden zouden minder agressief en blafferig zijn dan kleine honden?

Voor grote honden lijken andere dieren en mensen kleiner, waardoor ze in verhouding daardoor minder bedreigend zijn.
Ze hoeven dus hun (gebrek aan) formaat niet te compenseren door agressief gedrag.
De kleinen weten dat ze door imponeren soms "mentaal "overwicht kunnen krijgen en sommige
hondjes exceleren hierin.
Wie niet sterk is moet slim zijn, passen ze dus letterlijk toe.

Grote honden werden om andere redenen gefokt dan kleinere honden. Vb een bouvier was in oorsprong een veedrijver. Je kan je voorstellen dat men weinig kon beginnen met een agressieve, blafferige hond die het vee naar overal zou verspreiden. Werd dus gefokt op kalmte en gehoorzaamheid + niet snel onder de indruk van morrende koeien. (is maar een voorbeeld hé, niet letterlijk nemen)
Terwijl de meeste kleinere hondenrassen eerder voor hun uiterlijk werden gefokt. Maakte niet zoveel uit dat die heel erg blafferig waren.

Het merendeel van de kleine gezelschapshondjes wordt gekocht door mensen die een hond willen hebben om te knuffelen. Daarom worden ze vaak behandeld alsof het mensenkinderen zijn.
Er worden geen grenzen gesteld aan de plaats die ze mogen innemen en als ze zich "pijn" doen zijn ze zielig. Ze verworden tot ongelukkige monsters, angstig, onzeker en zonder de leiding van een baas. De angst maakt dat ze keffen en uitvallen, binnen plassen en bezoek bijten.

Als er dan een keer iemand met een welopgevoede Jack Russell tussendoor loopt , valt dat op. Diezelfde Jack zal zijn roedelleider weliswaar door blaffen onraad aankondigen, maar dat klinkt niet als gekef. Een "stil" van de baas zal genoeg zijn.

Kleine honden zijn in principe niet agressiever dan grote honden. Bij eigenaren van kleine honden is er echter minder kennis van de aard van de hond en hoe je een hond "hond" kan laten blijven. Maak je van een kleine hond een "mens", dan vraag je om de problemen die jij hier vermeldt.

Daar komt nog bij, dat de meeste kleine honden aangelijnd worden uitgelaten en nog erger is, dat dit gebeurt met een uitrollijn. Deze uitrollijn, die altijd strak staat, leert de hond vooruit lopen en de leiding overnemen. Te zelfder tijd loopt het hondje hierdoor altijd aan de grens van een wandelend territorium en dat gaat hij door keffen verdedigen.

Juist eigenaren van kleine honden zouden verplicht moeten zijn naar hondencursus te gaan, om te leren hoe het NIET moet. Grote honden gaan met hun bazen veel vaker naar cursus en dat is goed te merken.

Agressieviteit en blaffen wordt door de eigenaren veroorzaakt. Slechte socialisatie vanaf de 5e week is vaak een onderliggende oorzaak. (Mede de taak van de fokker)

grote honden worden opgevoed als dat ze groot zijn/worden
kleine hondjes blijven behandelt worden alsof het puppy's zijn en niet voor hun zelf kunnen zorgen bv opgepakt worden als er een grotere hond aan komt lopen
daardoor blaffen kleine honden denk meer.

Het is maar net wat het karakter is van de hond. Ik ken een kleine maltezer, zet die maar in een andere kamer, die bijt er op los. Terwijl de grote juist overal bang voor is en nergens in de buurt komt.

Ik heb zelf ook een bouvier gehad en precies zoals je zeg;
' rustig en lief voor kinderen, altijd opkomend voor de zwakkeren'. Ik houd ook zelf het meest van grote honden
omdat zij je bescherming bieden. Je weet dat ze er zijn wanneer de nood aan de man is. Onze bouvier was getraind en hielp mijn man in de bewaking. Ook de politie maakte vaak gebruik van hem en mijn man. Dit soort honden zijn werkhonden. Ze werken graag en doen alles om de baas te plezieren, ze zijn ook heel loyaal en als het moet geven ze hun leven voor hun baas of die mensen die hij voor zijn gevoel moet beschermen.
Wij hadden een reu en daarom spreek ik van'hij'.
Enfin; Dit soort grote honden is vaak intelligent genoeg om getraind te worden en hebben een stabiel karakter.
Dat zijn raskenmerken en daarom is het eigenlijk van belang dat ze een goede opvoeding krijgen want het kunnen ook ongeleide projectielen worden zonder vaste hand, vanwege hun kracht.
Kleine hondjes heb je voor je gevoel beter in de hand omdat ze niet zo sterk zijn, je ze op kunt pakken en weg kunt zetten als ze vervelend zijn. Het zijn ook vaak schoothondjes en hoeven voor hun eigenaars niet veel meer dan lekker op schoot te zitten en te knuffelen.
Ze hebben echter wel degelijk karaktertjes en laten zich niets zeggen of bijbrengen als ze dit niet als pup geleerd hebben. Vaak breng je ze het niet zo goed bij omdat ze geen werkhonden zijn en vaak eigenwijs. Ze zien onverwachte bewegingen naar hen toe dan ook gauw bedreigend omdat alles snel groot lijkt wat op hen af komt.
Doordat ze niet sterk zijn en bewust van hun geringe kracht vallen ze eerder aan, waarschuwen eerder door luid te keffen en zijn vaak nerveus, waardoor ze ook druk en blafferig over komen. De aanval is voor hen de beste verdediging en als blaffen niet helpt,dan bijten ze.

Ben ik het absoluut niet mee eens. Hond=hond, heeft niks met grootte te maken.
Wat ik wel vind is, dat grotere rassen vaak beter worden begeleid, omdat een grote tiran NOG erger is als een kleine.