Waarom zitten er op harde schijven met een IDE aansluiting vaak jumpers en op SATA harde schijven nooit?

Deaal heeft gelijk in zijn antwoord, het is echter wat kort door de bocht. Master/slave is niet relevant bij SATA schijven, en daarbij zijn moderne moederborden en besturingssystemen veel beter in staat om automatisch de juiste instellingen aan te nemen die "vroeger" met jumpers geregeld konden worden, zoals de connectiesnelheid en de spin-up time.

Er zijn echter wel allerlei andere instellingen die bij sommige schijven nog altijd met jumpers geregeld worden, maar deze zul je tegenwoordig vaak alleen nog tegenkomen op speciale zakelijke schijven (voor in servers, machines, hardware appliances of in het algemeen systemen die lastiger softwarematig te configureren zijn). Zaken als een limiet op connectiesnelheid, het in- of uitschakelen van ingebouwde error correction code of hardwarematige encryptie en meer van die zaken. Ook zul je die jumpers vaak niet meer tussen of naast de kabelpoorten vinden, maar in de boven- of onderkant van de schijf zelf. Dit is vooral omdat veel van dit soort schijven bedoeld zijn om in rekjes in het apparaat gemonteerd te worden.