Vanaf het moment dat Karen (53) haar eerste veiling won, was ze om. Het gevoel van overwinning, het besparen van geld én er iets leuks aan overhouden smaakte naar meer. Nu is ze eraan verslaafd om dagelijks veilingsites af te speuren.
“Een paar jaar geleden ontdekte ik veilingsites voor het eerst. Ik weet niet meer hoe ik ermee in aanraking kwam: via een reclame, of een vriendin misschien. Ik had niet per se iets nodig, ik speurde gewoon lekker door alle aanbiedingen. Voor ik het wist, was er een uur voorbij en had ik op 5 verschillende dingen geboden. Toen was ik om.”
Competitief ingesteld
“Mijn eerste winst voelde geweldig. Het was een wellnessdag in de sauna die ik voor 3 euro had gekocht. Ik nam mijn moeder mee en we hadden een heerlijke dag! Dat smaakte naar meer. Voor ik het wist, zat ik weer te speuren naar de nieuwste veilingen. Ik ben altijd al competitief geweest: als er een mogelijkheid is tot winnen, is er geen houden meer aan. Bij alle veilingen staat zo’n klok die afloopt tot het einde van de veiling en als ik zag dat iemand anders op dat moment het winnende bod had, kon ik dat niet hebben. Dus ging ik meebieden. En zo wilde ik ineens allerlei producten en uitjes waarvan ik niet wist dat ik ze wilde: airfryers, bladblazers, een levensvoorraad shampoo, tickets voor 1 of ander obscuur festival met muziek uit de 90’s.”
Weggegooid geld
“Soms hield ik er een leuke dag of een handig product aan over, maar heel vaak was het ook gewoon weggegooid geld. Vooral de weekendjes of mid-weken weg in een hotel waren niet altijd goede aankopen. Dan denk je voor 5 euro een weekend lekker in een hotel te zitten, maar daar komen natuurlijk nog allerlei onvoorziene kosten bovenop. Servicekosten, ontbijt, diner, vervoer. Als je niet goed oplet ben je niet heel veel goedkoper uit dan een normaal weekend weg. En als je dat te vaak doet, beginnen de kosten toch op te lopen. Maar elke keer als ik de website open, ben ik dat weer vergeten en zit ik weer uren te speuren en bieden.”
Laptop uit geslagen vanwege veilingsites
“Het meest schaam ik me nog voor de keer dat ik voetbaltickets voor een wedstrijd Nederland tegen Albanië voor mijn man wilde scoren. Deze veiling was populair, er boden tientallen anderen mee. Iedere keer greep ik er nét naast en bood iemand in de laatste seconde meer dan ik. Vaak komen er van dat soort aanbod meerdere veilingen achter elkaar. Als je verliest, heb je nog een kans. Toen ik na de vierde keer wéér verloor, raakte ik zo gefrustreerd dat ik tegen mijn laptop stompte, die meteen uitviel. Gelukkig deed hij het later weer, maar beschamend is het natuurlijk wel. Die tickets heb ik uiteindelijk nog ‘gewonnen’.”
Verslaafd aan veilingsites
“In mijn omgeving weet niemand hoe erg het soms uit de hand loopt. Tegen mijn man vertel ik vaak dat ik iets heb gewonnen of van een vriendin heb gekregen. Inmiddels ben ik wel honderden, misschien al duizenden, euro’s kwijt aan veilingen. Ik realiseer me dat het niet gezond is, en bovendien heel zonde van het geld. Je koopt namelijk allemaal dingen die je anders nooit had gekocht: je bespaart niet op dingen die je al wilde. Het gaat me ook niet om de producten, uitjes of de korting. Het gaat me puur om dat gevoel van overwinning als ik weer een veiling win. Dat voelt zó lekker, vooral als iemand anders hem ook wilde. Daarom doe ik het toch elke keer weer.”
*namen en foto zijn gefingeerd
Heb jij ook een geheim waar je niemand over durft te vertellen, en wil je dat opbiechten? Mail dan naar onze redactie en wij delen je verhaal (anoniem).