Een prins op het witte paard. Ze bestaan echt. Roos weet het zeker. Ze kwam er alleen veel te laat achter. Ze ontmoette er een in de zomer van 1983. Hij had zijn paard wel thuis gelaten. Die mocht niet mee naar het eiland Ameland. Lees over haar eerste vakantieliefde.
“Ik was 15 jaar en ging voor het eerst in mijn leven zonder mijn ouders op vakantie. Samen met mijn zus in een tentje slapen op een camping op Ameland. Dikke pret natuurlijk en ik kan me nog goed voor de geest halen: bijvoorbeeld hoe onze tent eruit zag. Wie er allemaal op ons kampeerveld stonden. De muren van kratten bier.
Pap zou een oogje in het zeil houden
We hadden toen geen mobiel en mochten gelukkig wel een weekje alleen kamperen, omdat mijn vader op het eiland woont. Pap zou wel een oogje in het zeil houden. Hij kon zomaar onaangekondigd voor onze neus staan, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik kan me eerlijk gezegd niet heugen dat we ook maar 1 seconde eraan hebben gedacht hoe vaak hij langs zou komen.
Samen uit, samen thuis
De afspraak was: geen alcohol, niet roken, direct na sluitingstijd van de disco terug naar de camping. En de belangrijkste afspraak was natuurlijk: verboden te logeren bij een jongen in zijn tent. Bij elkaar blijven en op elkaar passen. Samen uit, samen thuis.
Maar we gingen natuurlijk helemaal los. Elke avond naar de discotheek. De vakantie bestond eigenlijk uit niets anders dan uitgaan. Bessen met ijs drinken, roken, uitslapen en jongens ontmoeten. Eigenlijk bijna alles wat we niet mochten doen deden we in die week.
Het jaar van de Holiday Rap en mijn vakantieliefde
Meteen al op de eerste stapavond sloeg mijn zus een jongen aan de haak. Dat maakte voor mij de weg vrij om eens goed om me heen te kijken. Hé, die jongen ken ik. Dat is die knappe buurman, die naast ons op het veldje staat met de mooie bruine ogen en helemaal mijn type qua kledingstijl. We hadden meteen een klik en flirten met elkaar. Ik danste voor hem op Madonna’s ‘like a virgin’ en hij schreeuwde mee met U2’s Bloody Sunday. Het was het jaar van de Holiday Rap (1986) waar ik in tuinbroeken liep en naar Countdown keek.
De tekst gaat onder de video verder >>
De temperatuur in de tent liep op
De eerste nacht van de ontmoeting sliep ik braaf naast mijn zus, maar toen die de 2e avond niet meekwam naar onze tent (samen uit, samen thuis, vergeet het maar) stelde Melvin mij voor om in zijn tentje te slapen. Ik ging mee.
Wat ik me van die nacht nog goed herinner is de volgende ochtend. We hadden de hele nacht liggen rommelen tot de zon opkwam. De temperatuur in de tent liep snel op en niet alleen door de zon. Melvin had duidelijk ervaring en verkende mijn lichaam. Door zijn aanrakingen en met zijn sexy lijf kon de opwinding niet uitblijven. Maar ik wilde nog niet verder met hem gaan. Melvin natuurlijk wel. Er ontstond een mooie dans van passie en respect, toenadering en handen wegduwen.
Een stap verder kon niet uitblijven met mijn vakantieliefde
Toch kon een stap verder niet uitblijven Door de opwinding en zonder aandringen van de opgewonden prins van 20 jaar, kuste ik hem langzaam vanaf zijn mond tot de rand van zijn boxershort. Opgewonden en tegelijk heel vertrouwd trok ik het elastiek van zijn lichaam af en trok hij zijn short omlaag. Niet veel later kwam hij kreunend klaar in mijn mond. We moesten samen verschrikkelijk hard lachen om mijn preutse reactie toen hij mijn verbaasde gezicht zag: “Wat gebeurde daar nu?”
Ik mocht niet bij een jongen slapen
Wat als mij vader op dat moment voor controle kwam. Ik was natuurlijk zwaar in overtreding. Maar, haha, ik mocht niet bij een jongen slapen. Mijn vader had gezegd slapen. Dit was iets totaal anders toch?
Ik was na die nacht nog steeds ‘like a virgin’ en toch was ik ontmaagd.
Melvin was intussen tot over zijn oren verliefd geworden en dan is de week snel om. We gingen terug met de boot. Mijn vader had ons naar de haven gebracht en stond ons uit te zwaaien. Nog geen 2 meter achter hem stond mijn prins. Ik had beloofd te schrijven en hij zou snel een keer naar me toe komen.
Hij stuurde kettinkjes en oorbellen
Een weerzien is er niet meer van gekomen. Ik was niet verliefd op hem en had mijn drukke sociale leven 2 provincies verderop. Melvin heeft nog heel lang geprobeerd om af te spreken en hij wilde nog zo graag een aandenken aan mij. Hij stuurde me kettinkjes en oorbellen. Kaarten en hele lange liefdesbrieven. Ik schreef niet terug.
Toen hij doorkreeg dat ik echt niet wilde, stopte hij met aandringen. Maar hij bleef schrijven, want hij wilde zo graag nog een foto of iets anders waardoor hij het voor zichzelf kon afsluiten. Ik liet heel bot nooit meer wat van mij horen.
30 jaar later, nog geen half jaar geleden – ik ben inmiddels weer een tijdje single en 3 slechte relaties verder – krijg ik, vlak voor mijn vakantie, een bericht via Schoolbank een bericht van de prins op het witte paard.
Hé Roos, wat bijzonder dat ik je hier tref, hoe gaat het met jou?