Ga naar de inhoud

Opgebiecht Theo (56): Stiekem gluren naar mijn (wulpse) buurvrouw

oud-en-stout-begluren Bron: © Canva 

Maak kennis met *Theo (56) die stiekem zijn veel jongere buurvrouw begluurt vanuit het raam. Hij doet dan het licht uit in de kamer waar hij staat, waardoor Theo niet opvalt. “Ik weet dat het niet mag, maar kan mijn ogen niet van haar afhouden,” begint Theo. Lees wat hij graag opbiecht en waarom.

De eerste keer gluren was puur toeval

Ik begon steeds vaker naar het huis van Lotte te kijken. De eerste keer was het puur toevallig, maar daarna kon ik mijn ogen niet meer van haar afhouden. Ze was vaak buiten of voor het raam zichtbaar, en elke keer trok ze mijn aandacht. Lotte is een knappe meid – daar kan niemand omheen. Ze was niet het type vrouw dat je snel vergeet. Haar uitstraling had iets aantrekkelijks, een combinatie van onzekerheid en mysterieus die me intrigeerde. Ze is wel een stuk jonger dan ik, ik schat een jaar of 35.

Ik groet haar altijd als ik haar zie – en zij mij ook. Gelukkig woont ze tegenover mij, ik zie haar erg vaak. Maar goed, terug naar het gluren. Als ik het zo typ, klinkt dat ook echt heel fout. Zo zijn mijn bedoelingen totaal niet. Ik bewonder haar!

Hoe het begon

Het was op een maandagmiddag, het regende pijpenstelen en ik was mijn zolder aan het opruimen tot laat in de avond. Na een paar uur, plofte ik neer op de stoel die bij het raam stond en keek ik naar buiten. Tot mijn verbazing kon ik recht bij mijn buuf naar binnen kijken. Meerdere ramen zelfs. Omdat het vrij donker was en zij haar lichten aan had en gordijnen open, viel het extra op.

Het licht uit

Ik was al even aan het kijken, voordat ik mezelf naar de lichtknop begaf. Dat ik haar kon zien, betekende ook dat zij mij kon zien. Ik klikte het licht uit en ging terug zitten in mijn stoel. Ze was op dat moment met een vriendin aan het eten. Ik zag ze lachen, drinken en bewegen. Ze stonden zelfs uitbundig en sensueel te dansen tot diep in de nacht. Ik vond het rete-interessant. Dat ik de volgende ochtend wakker werd in mijn stoel, zegt al genoeg – denk ik.

Reden genoeg om het vaker te doen. Elke keer als ze thuis was en ik ook, keek ik door mijn zolderraam. Ik kon haar slaapkamer en woonkamer zien. Omdat haar gordijnen vaak dicht waren in haar slaapkamer, moest ik meestal genoegen nemen met de woonkamer. Maar als ze haar gordijnen open had, kan je wel spreken van een jackpot.

Gluren tijdens het omkleden

Ze gaat rond 23.00 uur naar bed. Als ze naar boven gaat, verdwijnt ze eerst een half uur naar de badkamer. Daarna komt ze slechts met een handdoek om haar haar gewikkeld, de slaapkamer in. Als ze ziet dat de gordijnen niet dicht zijn, sluit ze deze. Maar dan heb ik een een halve minuut de tijd om haar te zien. Ze is nog mooier dan ik ooit had kunnen dromen.

Het duurde niet lang voordat ik meer tijd doorbracht met naar haar huis te kijken dan ik wilde toegeven. Het was niet dat ik echt iets van haar wilde, maar haar aanwezigheid was zo vanzelfsprekend en toch vreemd genoeg om mijn aandacht vast te houden.

Van een ‘ongelukje’ naar een gewoonte

Er was iets aan haar gedrag dat me altijd nieuwsgierig maakte. Zelfs de kleine dingen, zoals hoe ze haar vingers rond een glas wikkelde of zich comfortabel nestelde op haar bank, hadden mijn aandacht. Haar manier van bewegen was uitdagend en onbevangen en haar kleding was vaak schaars en niets verhullend.

Het was geen obsessie in het begin, maar ik merkte dat ik me ongemakkelijk voelde als ik niet naar haar keek. Ik vertelde mezelf dat het niet vreemd was, maar hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik me ervan bewust werd dat het steeds meer tijd in beslag begon te nemen. Ik kon er geen genoeg van krijgen.

Geen schuldgevoel

Op een gegeven moment voelde ik me niet meer schuldig, het was bijna als een gewoonte geworden. Elke avond, zodra ik thuis kwam, keek ik als vanzelf naar haar raam, of ze nu binnen was of buiten. Soms zag ik haar praten met iemand, lachen met een vriend. Ik voelde me steeds meer aangetrokken tot haar manier van doen, hoe ze zich bewoog, hoe ze lachte. Wat een prachtig dame!

Jaloezie na het gluren

Toen zag ik haar weer met iemand anders, een man die ik niet eerder had gezien. Ze zaten samen in haar woonkamer, te praten en lachen. Het was op dat moment dat ik mezelf betrapte op een gevoel dat ik niet had verwacht: jaloezie. Niet op de man, maar op hun interactie, het gemak waarmee ze met elkaar waren.

Dat was het moment waarop ik besefte hoe diep mijn nieuwsgierigheid was gegaan. Het was meer dan interesse. Ik was stikjaloers – de plant die in de hoek stond, heb ik omgesmeten. Dat was misschien iets té, maar tegenwoordig wordt dat gezien als ‘heat of the moment’ (in het heetst van de strijd).

Seksuele prikkels

De avond dat ze met haar mannelijke bezoek op de bank seks had, was de avond dat ik mezelf bevredigde. Hun passie was in mijn woonkamer te voelen. Langdurig streelden ze elkaar en deden ze meerdere seks-standjes. Ik bleef kijken en wreef over mijn geslachtsdeel. Met mijn hand haalde ik mijn piemel uit mijn broek en begon me af te trekken. Ik hield dit net zo lang vol, als hun intieme avond duurde.

Af en toe hield ik even in, om het hoogtepunt uit te stellen en nog langer te genieten van het beeldspel en mijn erotische staat. Wat een genot! Ik beleefde, voor mijn gevoel, hun avond volledig mee. Alsof ik bij ze in de kamer zat en mee mocht doen.

Na 1,5 uur bereikte ik het hoogtepunt, doordat Lotte naakt tegen het raam aan stond en van achteren genomen werd. Door haar uitdagende blik en zichtbare ontlading kon ik het niet meer bedwingen en rukte mezelf stevig af. Wat een avond!

Niet stoppen met gluren

Dit was overigens de enige keer dat ik mezelf bevredigde tijdens het kijken. Daarna bleef het bij ‘alleen’ gluren. Ik probeer me ervan te overtuigen dat ik het gewoon moet laten rusten, dat het niet gezond was om zo vaak naar haar te kijken. Ik ben een gewone vent en had dit nog nooit eerder gedaan. Wat bezielt me? Ze is ook zo aantrekkelijk.

De laatste tijd kijk ik niet meer dagelijks, hooguit 2 keer per week. En mijn jaloezie? Die heb ik een plekje gegeven. Ik heb nu een leuke datingsapp gedownload en daar vind ik regelmatig voldoende afleiding om niet te gluren.

Door dit verhaal op te biechten hoopt Theo dat zijn obsessie eindelijk stopt! Theo is niet de enige, lees ook: ik begluur de seksende buren.

Opgebiecht verhaal delen?

Heb jij ook een geheim waar je niemand over durft te vertellen, en wil je dat wel opbiechten? Mail dan *naar onze redactie en wij delen je verhaal (anoniem).

*De namen en de foto zijn gefingeerd.

Meer over:

Reacties zijn gesloten.