Bron: © Canva. Wat als jouw man een dubbelleven leidt?
Anna (41): Mijn wereld stortte in toen ik ontdekte dat mijn man, Sander, er al 3 jaar een dubbelleven op nahield en een dochtertje heeft bij een andere vrouw. Lees wat ze graag opbiecht en waarom.
Een onheilspellend bericht
Ik zat ontspannen op de bank, genietend van een zeldzaam moment van rust, toen mijn telefoon oplichtte. Een onbekend nummer. ‘Ben jij Anna, de partner van Sander?’ Ik voelde een steek van onrust. ‘Er is iets wat je moet weten…’ Normaal zou ik dit soort berichten negeren, maar iets in me zei dat ik moest kijken. Mijn hart bonkte toen ik het bericht herlas. Wie probeerde me bang te maken? Was dit een gemene grap? Ik keek om me heen, naar de spelende Lisa en Tobias, en het rustige huis. Sander was op zakenreis. Alles leek normaal, maar ik wist dat mijn wereld op het punt stond te veranderen. Een onheilspellend gevoel bekroop me.
De confronterende ontmoeting
Ik antwoordde met een trillende stem: ‘Wie is dit?’ Het antwoord kwam direct: ‘Marlies. Ik wil dit liever persoonlijk vertellen.’ Ik was sprakeloos. Wat kon Sander voor mij verbergen? Onze relatie was toch goed? Maar de twijfel knaagde. Ik besloot met haar af te spreken. ‘Waar en wanneer?’ 2 dagen later zat ik in een muffig koffietentje in het naburig dorp. Ik wilde niet het risico lopen Sander tegen het lijf te lopen. Marlies kwam van ver, een tocht van anderhalf uur. Dat moest betekenen dat het belangrijk was. Ik zag een vrouw binnenkomen, kort donker haar, een zenuwachtige blik. Ze kwam naar me toe. ‘Anna?’ Ik knikte. Ze ging zitten, haar handen ineengevouwen. De stilte was oorverdovend. ‘Ik weet niet goed hoe ik dit moet brengen…’
De schokkende onthulling
Mijn adem stokte in mijn keel. ‘Sander en ik… we hebben samen een dochtertje.’ De wereld draaide om me heen. Hoe was dit mogelijk? ‘Wat?!’ Marlies zuchtte. ‘Ik wist niets van jou. Sander vertelde me dat hij Jeroen heette, een vrachtwagenchauffeur, en dat zijn lange afwezigheid daardoor kwam. Hij vertelde me dat hij weduwnaar was. Dat zijn vrouw was overleden tijdens de bevalling van hun 1e kindje. Ik geloofde hem, tot een vriendin de waarheid ontdekte.’ Ik vocht tegen de tranen. Toen ze mij die foto’s van hun samen liet zien, was ik in shock.
Een leven in leugens
Mijn hoofd bonkte. Sander? Mijn partner, de vader van mijn kinderen? Hoe kon hij? ‘Waarom vertel je me dit nu?’ Mijn stem was schor. Marlies keek me recht aan. ‘Omdat je de waarheid verdient. Sander zwijgt.’ De woede brandde in me. Niet tegen haar, maar tegen hem. De man met wie ik al 10 jaar samen was, die ik blindelings vertrouwde, had een dubbelleven. ‘Hoe oud is jullie kind?’ De woorden smaakten bitter. ‘3.’ 3 jaar lang een geheim. Terwijl ik hem liefhad, terwijl we samen een gezin vormden. Terwijl ik dacht aan een toekomst. Als ik ’s avonds alleen at omdat hij zogenaamd moest werken, was hij bij hen.
De pijnlijke confrontatie
Marlies schoof een foto naar me toe. Een meisje met blonde krullen en blauwe ogen. Die ogen. Ik zag een kopie van Lisa’s blik. Het meisje had lichte sproetjes over de neusbrug. Net als Sander, en ook Lisa. Ik stond op, de stoel schraapte over de vloer. ‘Het spijt me,’ zei Marlies zacht. ‘Ik wilde dat je het eerder wist.’ Ik kon haar niet aankijken. Mijn leven lag in duigen. Mijn Sander was een vreemde. Ik moest naar huis, naar mijn kinderen. En ik moest hem onder ogen komen. Dit was nog niet het einde. Ik voelde me verraden, gekleineerd. De man die ik liefhad, bleek een meester in bedrog.
Confrontatie met Sander over zijn dubbelleven
De confrontatie met Sander was onvermijdelijk. Toen hij thuiskwam van zijn ‘zakenreis’, zat ik op hem te wachten, de foto van zijn dochter in mijn hand geklemd. Hij probeerde te ontkennen, te bagatelliseren, maar de foto sprak boekdelen. De woede die zich al dagenlang had opgestapeld, barstte los. Ik schreeuwde, ik huilde, ik gooide met dingen. Hij probeerde me te kalmeren, maar zijn woorden waren hol, betekenisloos. Hoe durfde hij? Hoe durfde hij mij, zijn gezin, zo te bedriegen?”
Uren ruzie met mijn man over zijn dubbelleven
De ruzie duurde uren, tot diep in de nacht. Hij vertelde over zijn ‘liefde‘ voor Marlies, zijn ‘schuldgevoelens’, en hoe hij ‘verscheurd’ was. Ik luisterde, maar zijn woorden drongen niet tot me door. Alles wat ik voelde was verraad, pijn, een diepe, allesverterende woede. Hij smeekte me om hem te vergeven, zei dat hij bij mij wilde blijven, bij ons gezin, maar het vertrouwen was onherstelbaar beschadigd. De man die ik dacht te kennen, bestond niet meer. In zijn plaats stond een vreemde, een leugenaar, iemand die mijn leven had verwoest. Ik was laaiend.
Geheim voor de buitenwereld
En toch, na lange en emotionele gesprekken, kwamen we tot een onmogelijke conclusie: we zouden voorlopig het geheim over zijn dubbelleven bewaren voor de buitenwereld. De kinderen mogen hier niet de dupe van worden. Dus proberen we zo goed mogelijk te functioneren als gezin, spelen we de gelukkige familie op verjaardagen en familiebijeenkomsten. Maar de nachten zijn het ergst. Dan lig ik wakker, piekerend over hoe mijn toekomst eruit zal zien. Kan ik Sander ooit nog vertrouwen? Hoe leg ik dit uit aan Lisa en Tobias als ze ouder zijn?
Een leven in leugens
De spanning is ondraaglijk. Soms denk ik dat het beter zou zijn om alles over Sander zijn dubbelleven te vertellen, om de lucht te klaren, maar dan zie ik de onschuldige gezichten van Lisa en Tobias, en ik weet dat ik het niet kan. Ik ben gevangen in een web van leugens, net als in een gevangenis zonder tralies – en mijn enige misdaad is dat ik van Sander hield. Elke dag is een strijd om mijn waardigheid te behouden, om niet te verdrinken in de stroom van verdriet en verraad. Ik weet niet hoe lang ik dit vol kan houden, maar ik weet dat ik moet volhouden, voor degenen die van me houden én voor mezelf.
Opgebiecht verhaal delen?
Heb jij ook een geheim waar je niemand over durft te vertellen, en wil je dat wel opbiechten? Mail dan *naar onze redactie en wij delen je verhaal (anoniem).
*De namen en de foto zijn gefingeerd.