Toen Sophie (35), moeder van Max (9) en Emma (6), op een dag haar berichtenverzoeken op Facebook controleerde, stortte haar wereld in. Haar man bleek al jarenlang een affaire te hebben in Italië. “Al een tijd had ik een vreemd voorgevoel, maar ik kon er mijn vinger niet op leggen.”
Sophie wilde niet die persoon zijn die stiekem de telefoon van haar partner checkt als hij onder de douche staat. Had ze het maar (een paar jaar eerder) wel gedaan.
Een vreemd voorgevoel
Natuurlijk vond ik het verdacht dat Erik vaak slecht bereikbaar was als hij voor zijn werk in het buitenland zat. Hij nam zijn telefoon niet op als ik belde en reageerde niet op berichten, terwijl hij wel online was…
Als ik hem daarmee confronteerde, zei hij dat ik me aanstelde. Hij werkte hard en ik was volgens hem een zeur. En helaas begon ik aan mezelf te twijfelen, omdat Erik zo overtuigend kon zijn.
Vriendschapsverzoek
Op een dag stond ik te wachten tot de oven was voorverwarmd en uit verveling begon ik op mijn telefoon te scrollen. Ik ben totaal niet handig met social media en doe er weinig mee, en dat gold ook voor de Messenger-functie van Facebook. Daardoor ontdekte ik toen pas dat ik een mapje had met berichtverzoeken.
Blijkbaar had ik 2 jaar geleden al een vriendschapsverzoek gekregen van een Italiaan. Ik accepteer nooit mensen die ik niet ken, dus ik had hem niet geaccepteerd. Hij stuurde me daarna meerdere berichten die in dat verborgen mapje terechtkwamen. Ik las ze, en mijn wereld stortte in. Deze man vertelde me dat hij erachter was gekomen dat zijn vrouw al jaren een affaire had met Erik, die regelmatig voor zijn werk in Italië was. Hij heeft mij daarna opgezocht via Facebook, om mij ook te informeren. In de berichten vertelde hij me dat zijn vrouw al jaren vreemd ging met mijn man.
Ik was in shock. Mijn hart bonsde in mijn keel en ik zag ons gezin voor mijn ogen uiteenvallen. Tegelijkertijd voelde ik ook opluchting: zie je wel, ik was niet gek. Ik zag geen spoken, Erik bedroog me echt.
Keihard bedrogen
Ik vroeg Erik om naar ons huis te komen en nodigde ook zijn vader en moeder uit. Ik wist hoe goed Erik kon manipuleren en ik wilde dat hij de waarheid vertelde. Iedereen mocht het weten. Nu klinkt het net alsof ik heel veel ballen had, maar ik pieste bijna in mijn broek van angst. Met tranen in mijn ogen begon ik te stotteren dat hij het maar moest vertellen, dat hij vreemd ging. Erik sputterde tegen, maar ik gooide mijn telefoon met de berichten op tafel. Toen kon hij het niet meer ontkennen.
Wie ben jij in vredesnaam, dacht ik
Erik barstte in huilen uit en vertelde snikkend dat hij 8 jaar iets met die vrouw had gehad, en dat haar man er achter gekomen was. Verbijsterend, want we waren 10 jaar samen. Het leek een perfecte relatie. Bijna al die tijd ging hij vreemd. Ook tijdens mijn zwangerschappen, ook toen we ons huis kochten. Ik dacht dat we samen een thuis bouwden, maar hij had hele andere prioriteiten. Dat besef raakt me nog steeds: dat hij probleemloos een dubbel leven leidde. Wie ben jij in vredesnaam, dacht ik.
Confrontatie met de realiteit
Op dat moment voelde het alsof mijn wereld instortte. De man die ik dacht te kennen, die ik vertrouwde en met wie ik mijn leven deelde, bleek een totaal andere persoon te zijn. Het was niet alleen de intimiteit met een andere vrouw, maar ook de jarenlange leugens en bedrog die me raakten. Het gevoel van eigenwaarde dat ik had opgebouwd door de jaren heen, werd in één klap weggevaagd. Hoe kon ik het niet weten? Hoe kon ik de signalen hebben gemist?
De weg naar scheiding
Erik smeekte me om nog een kans. Hij probeerde me ervan te overtuigen dat hij van me hield en dat hij spijt had. Voor mij was het duidelijk dat het over en uit was. Ik kon hier niet mee leven. Ik stond met buikpijn op en ging ermee slapen. We verkochten ons huis, wat me veel verdriet deed. Het was niet zomaar een huis, het was ons thuis. De plek waar we herinneringen hadden gemaakt met onze kinderen, waar we dachten samen oud te worden. We troffen daarom een omgangsregeling.
“Met dit verraad kon ik niet leven”
We zijn nu bijna 4 jaar uit elkaar. Max en Emma zijn niet gebaat bij een vechtscheiding, voor hen houd ik het contact met Erik goed. Soms drinken we samen koffie en we vieren verjaardagen samen. Ik zal nooit kwaadspreken over hem tegen de kinderen, maar als ze ouder worden en vragen gaan stellen, zal ik hen de waarheid vertellen.
Voor de buitenwereld is ons verhaal ook anders. Ik zeg dat we uit elkaar gegroeid waren, omdat ik niet dat er een slechte indruk over de vader van mijn kinderen ontstaat in mijn omgeving. Alleen mijn ouders en een paar goede vriendinnen weten de waarheid.
Herstel en vooruitgang
De afgelopen 4 jaar waren een periode van herstel en herontdekking voor mij. Het was niet makkelijk om de draad weer op te pakken en een nieuw leven op te bouwen. Maar stap voor stap leerde ik weer op mezelf te vertrouwen en te geloven in mijn eigen kracht. Ik ontdekte nieuwe hobby’s, maakte nieuwe vrienden en begon weer te genieten van de kleine dingen in het leven.
Ik vraag me nog steeds af wat Erik bezield heeft. Hij had alles wat zijn hartje begeerde en heeft het eigenhandig verwoest. Ik denk dat hij het zelf ook niet weet. Hij beweert nog steeds van mij te houden en ik weet zeker dat als ik hem terug zou willen, hij direct voor de deur staat. Jammer genoeg voor hem heb ik daar zelf geen enkele behoefte aan. Ik heb mijn leven weer op de rit en kijk vooruit naar een toekomst waarin ik mijn eigen keuzes maak en mijn eigen geluk bepaal.
Opgebiecht verhaal delen?
*De namen en de foto zijn gefingeerd.
Heb jij ook een geheim waar je niemand over durft te vertellen, en wil je dat wel opbiechten? Mail dan naar onze redactie en wij delen je verhaal (anoniem).
Foto: Canva, Drazen Zigic van Getty Images