Tijdens de Pride-week in Amsterdam stonden er 71 vlaggen op een rij. Ze staan voor alle landen waar homoseksualiteit nog strafbaar is. Want waar in Nederland de Canal Pride werd gehouden, worden in andere landen mensen de gevangenis in gestopt of publiekelijk gestenigd vanwege hun seksuele voorkeur. In deze landen is homoseksualiteit verboden.
Opvallend monument
Het was een bijzonder gezicht: tijdens de Pride week stonden er 71 vlaggen op het Museumplein in Amsterdam. Vlaggen van landen als Afghanistan, Qatar, Saudi-Arabië en Nigeria. In deze landen is homoseksualiteit verboden of zijn homoseksuele handelingen strafbaar. Bij elke vlag hangt informatie met de naam van het land en welke straf er op homoseksualiteit staat. Het monument is een initiatief van Zero Flags Project en heeft als doel om af te tellen naar 0 vlaggen. Het wordt dan ook wel het zichtbaarsheidsmonument genoemd.
Landen waar homoseksualiteit verboden of strafbaar is
- Afghanistan (doodstraf)
- Algerije (2 jaar gevangenisstraf)
- Antigua en Barbuda (15 jaar gevangenisstraf)
- Bangladesh (levenslang)
- Barbados (levenslange gevangenisstraf)
- Brunei (10 jaar gevangenisstraf/doodstraf)
- Burundi (2 jaar gevangenisstraf)
- Comoren (5 jaar gevangenisstraf)
- Cookeilanden (14 jaar gevangenisstraf)
- Dominica (10 jaar gevangenisstraf)
- Eritrea (7 jaar gevangenisstraf)
- Ethiopië (5 jaar gevangenisstraf)
- Gambia (14 jaar gevangenisstraf)
- Grenada (10 jaar gevangenisstraf)
- Guinee (3 jaar gevangenisstraf)
- Guyana (levenslang)
- Iran (doodstraf)
- Jamaica (10 jaar gevangenisstraf)
- Jemen (doodstraf)
- Kameroen (5 jaar gevangenisstraf)
- Kenia (14 jaar gevangenisstraf)
- Kiribati (14 jaar gevangenisstraf)
- Koeweit (7 jaar gevangenisstraf)
- Libanon (1 jaar gevangenisstraf)
- Liberia (1 jaar gevangenisstraf)
- Libië (5 jaar gevangenisstraf)
- Malawi (14 jaar gevangenisstraf)
- Malediven (8 jaar gevangenisstraf)
- Maleisië (20 jaar gevangenisstraf)
- Marokko (3 jaar gevangenisstraf)
- Mauritanië (doodstraf)
- Mauritius (5 jaar gevangenisstraf)
- Myanmar (10 jaar gevangenisstraf)
- Namibië (illegaal, geen straffen)
- Nigeria (14 jaar gevangenisstraf – doodstraf)
- Oeganda (levenslang)
- Oezbekistan (3 jaar gevangenisstraf)
- Oman (3 jaar gevangenisstraf)
- Pakistan (levenslang)
- Papoea-Nieuw-Guinea (14 jaar gevangenisstraf)
- Qatar (levenslange gevangenisstraf)
- Saint Kitts en Nevis (10 jaar gevangenisstraf)
- Saint Lucia (10 jaar gevangenisstraf)
- Saint Vincent en de Grenadines (10 jaar gevangenisstraf)
- Salomonseilanden (14 jaar gevangenisstraf)
- Samoa (5 jaar gevangenisstraf)
- Saoedi-Arabië (doodstraf)
- Senegal (5 jaar gevangenisstraf)
- Sierra Leonne (levenslang)
- Singapore (2 jaar gevangenisstraf)
- Somalië (3 jaar gevangenisstraf)
- Sri Lanka (10 jaar gevangenisstraf)
- Sudan (doodstraf)
- Swaziland (illegaal)
- Syrië (3 jaar gevangenisstraf)
- Tanzania (levenslang)
- Togo (3 jaar gevangenisstraf)
- Tonga (10 jaar gevangenisstraf)
- Tsjaad (2 jaar gevangenisstraf)
- Tunesië (3 jaar gevangenisstraf)
- Turkmenistan (2 jaar gevangenisstraf)
- Tuvalu (14 jaar gevangenisstraf)
- Verenigde Arabische emiraten (doodstraf)
- Zambia (levenslange gevangenisstraf)
- Zimbabwe (1 jaar gevangenisstraf)
- Zuid-Soedan (10 jaar gevangenisstraf)
- Egypte (niet illegaal, maar straffen lopen door andere wetten op tot 17 jaar cel)
- Indonesië (legaal, behalve in provincies waar de Shariawetgeving van toepassing is, lijfstraffen)
- Irak (gedeeltelijk strafbaar, in gebieden waar de Shariawetgeving van toepassing is, extreem zware straffen)
- Palestijnse gebieden (10 jaar gevangenisstraf)
- Westelijke Sahara (3 jaar gevangenisstraf)
Schokkende cijfers
Best heftige straffen..Er zit wel een groot verschil in de homoseksualiteit tussen vrouwen en mannen. Van alle bovenstaande landen wordt in 24 landen vrouwelijke homoseksualiteit wel geaccepteerd. Gelukkig wordt het in steeds meer landen getolereerd. Dat is goed nieuws, maar er is nog een lange weg te gaan. Van de 193 landen die lid zijn van de Verenigde Naties wordt maar in 29 landen het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht erkend.
Auteur: Ilse Bloemendal