Sarah, is een vrouw van in de veertig en lijkt het perfecte leven te hebben. Leuk huis, leuke man, goede baan. Alleen voelt ze zich alles behalve gelukkig. Ze is zichzelf in al die jaren verloren, en is eigenlijk nooit alleen geweest, omdat ze haar man op jonge leeftijd ontmoette. Na een gesprek met haar man besluit ze een jaar lang op reis te gaan om van de vrijheid te genieten, waar ze zó naar heeft verlangd. Ze mag een jaar lang alles doen wat ze wil, zodat ze daarna kan besluiten of ze wil scheiden of verder wil met het huwelijk. En dat leidt tot spannende, sexy avonturen.
Iedere week verschijnt er een nieuw reisverhaal van Sarah. Zij houdt ons op de hoogte van alles wat zij mee maakt. Heb je de vorige delen niet gelezen? Begin dan bij deel 1 van Sarah’s reisgeheimen.
Hoofdstuk 5 – Sarah deelt de nacht met Matias in Barcelona
Niet veel later scheuren we op een deelscooter door de verlichte straten van Barcelona, mijn armen strak om Matías’ middel heen geslagen. Hij wilde niet vertellen waar we heen gingen, en ik vraag me af wat er zo laat nog te doen is, behalve dan in nachtclubs en kroegen. Voordat we weggingen zei Matías dat hij even iemand moest bellen, en terwijl hij in het Spaans een overduidelijk gezellig gesprek voerde, deed ik snel mijn kleding weer aan. Buiten het water was dat gevoel van vrijheid ineens verdwenen en was ik blij dat ik me weer kon bedekken. Matías leek weinig moeite met zijn naaktheid te hebben, en deed al bellend in alle rust zijn boxer weer aan. Na het telefoontje pakte hij mijn hand – ik probeerde de salto in mijn maag te negeren –, en trok hij me mee naar de boulevard, waar we de scooter vonden waar we nu op zitten. Vanuit mijn ooghoek zie ik een soort kasteel opdoemen en mijn nieuwsgierigheid wordt groter. Maar we rijden door, behendig alle auto’s en andere scooters ontwijkend. Ik probeer niet te veel op het andere verkeer te letten en sluit soms mijn ogen, terwijl de adrenaline door mijn lijf giert. En een paar helse minuten later komen we ineens tot stilstand. Matías zet zijn helm af, schudt zijn donkere krullen uit, en draait zich met een grote glimlach naar me om. “Welkom bij de berg van Montjuïc.” Ik kijk met open mond omhoog. Een enorme fontein, geflankeerd door twee grote trappen die tot aan de top van de berg lopen, doemt boven ons uit. Boven op de berg staat een imposant gebouw met grote torens en koepels. Matías wijst. “Dat is Museu Nacional d’Art de Catalunya. En dit, dit is de Magische fontein van Montjuïc.” Ik neem de fontein, die loopt vanaf waar wij staan tot aan bovenop de heuvel, in me op. Mooi, indrukwekkend, groots: ja. Maar verder zie ik er niets bijzonders aan. “Magisch?”, vraag ik nieuwsgierig. Matías grijnst en zegt. “Sluit je ogen.” Argwanend kijk ik hem aan en hij trekt een wenkbrauw op. Ik steek mijn tong uit een sluit dan gehoorzaam mijn ogen. Ik voel zijn hand mijn haar naar achter strijken en zijn warme adem kietelt mijn oor. “Goed zo”, fluistert hij. Weer maakt mijn maag een salto en ik voel kippenvel op mijn armen. Dan laat hij zijn hand vallen en hoor ik hem van een afstandje zeggen. “Ahora.”
Even is het helemaal stil. Net als ik stiekem een oog wil openen om te kijken wat er gebeurt, schalt er plotseling luide muziek om ons heen en zie ik flitsen achter mijn gesloten ogen. En dan hoor ik in mijn oor: “Open je ogen.”
Magisch, dat is het juiste woord voor wat er voor mijn ogen gebeurd. De fontein is veranderd in een spektakel van dansende kleuren en lichten en muziek, en het verlichte water schittert in het duister van de nacht. Om ons heen blijven verschillende voorbijgangers staan om de show te aanschouwen, maar toch voelt het even alsof Matías en ik alleen op de wereld zijn. Vol ongeloof draai ik me naar hem om. “Hoe?” Matías lacht en zwaait met zijn telefoon. “Vrienden op de juiste plekken. Normaal is de laatste show om half elf. Vind je het mooi?”. Ik knipper met mijn ogen wanneer ik me weer naar de regenboog van kleuren draai. “Mooi? Het is prachtig”, fluister ik. Matías steekt zijn hand naar me uit en glimlacht. “Nu weet je wat avontuur je kan brengen als je durft.” Verlegen pak ik zijn hand en sla een kreet wanneer hij me in een beweging naar zich toetrekt en zijn arm om mijn middel legt. “Dans met me, Sarah.” En we dansen, diep in elkaars ogen starend, tot de laatste noten van de muziek zijn uitgedoofd en de fontein weer langzaam tot stilte komt. Alsof er nooit iets is gebeurd.
We halen nauwelijks mijn hotelkamer, waar we eerder die dag mijn koffer al gebracht hebben, zonder de kleren al in de lift van elkaars lijf te rukken. Onderweg hierheen schoof ik op de scooter al steeds een stukje dichter naar hem toe, mijn benen om hem heen klemmend, en streek hij met zijn vrije hand over mijn dijen. Ik liet op mijn beurt mijn handen onder zijn shirt glijden en hapte naar adem toen ik daar de welving van zijn spieren onder zijn huid voelde. Opeens lijken alle grenzen, alle terughoudendheid, tussen ons te zijn weggevallen. Ik wil maar een ding. En ik wil het nu. Hijgend schuif ik het pasje van mijn kamer door de gleuf in de deur en gooi hem open, terwijl zijn handen over mijn onderrug naar mijn billen glijden. In de gang van de kamer pakt Matías mijn hoofd met beide handen vast en onze lippen ontmoeten elkaar, hard en vol verlangen. Samen stuntelen we al zoenend de kamer in, richting het bed. Al lopend frummel ik aan zijn shirt, en in een beweging trekt hij deze over zijn hoofd. Mijn handen glijden over zijn borst, naar beneden, en dan – opeens komen Matías’ lippen tot stilstand en kijkt hij met een geamuseerde blik achter me, zijn ogen naar boven gericht. “Wat?” vraag ik. “Interessante keuze in hotelkamer”, grinnikt hij, en ik draai me razendsnel om en volg zijn blik. En dan zie ik het. Een levensgrote spiegel – op het plafond boven het bed. “Wat de…”, kijk ik met open mond, mijn wangen rood kleurend. “Dit wist ik niet, ik zweer het, ze…”, maar voordat ik uit kan praten, tilt Matías me in een beweging in zijn armen en brengt me naar het bed. Mijn adem stokt wanneer hij me daar neerlegt, ruw en teder tegelijk, en mijn armen met de zijne boven mijn hoofd vastpint. Matías ogen schieten naar boven, waar onze eigen reflectie hongerig en opgewonden terugkijkt. “Dit wordt leuk”, gromt hij, en zijn mond vindt de mijne, waar hij die vult met de smaak van rode wijn en zeewater.
Niets had me kunnen voorbereiden op de vurige passie die er in Matías schuilt – al had ik het kunnen weten vanaf het moment dat ik mijn koffer over zijn tenen reed op het treinstation in Parijs en hij me zo fel terecht wees. Was dat echt nog maar 12 uur geleden? Als ik toen eens had geweten dat ik diezelfde nacht nog volledig aan Matías overgeleverd op mijn hotelbed zou liggen… Ik hap naar adem wanneer zijn warme mond zachtjes langs mijn kaak glijdt en daar langzaam zijn weg naar mijn keel vindt. Speels bijt hij me in de zachte huid tussen mijn nek en schouders en er gaat een schok van genot door me heen. Matías duwt mijn armen weer omlaag met de zijne en klikt met zijn tong. “Blijven liggen, jij”, waarschuwt hij me. In de spiegel boven me zie ik hoe zijn gespierde armen overlopen in zijn schouderbladen, goed zichtbaar onder zijn gebruinde huid nu hij zich inspant om me stil te houden. Ik houd mijn blik op zijn lichaam boven me gericht wanneer hij mijn jurkje omhoog schuift en hij met zijn mond zijn weg naar beneden vervolgt. “Ah, je borsten”, kreunt Matías. “Die heb je op het strand al gezien”, zeg ik ademloos.
“Maar toen kon ik ze nog niet aanraken”, werpt Matías tegen, en voor ik kan reageren vouwt zijn warme, natte mond zich op mijn hard geworden tepel. Ik grijp de lakens van het bed met mijn handen om me stil te houden, maar kan de kreun die mijn keel ontsnapt niet tegenhouden. Zijn handen en mond lijken overal tegelijk te zijn, en mijn lichaam begeeft het bijna onder het genot van zijn aanraking, ruw en sensueel tegelijk. Zijn grote handen vinden een weg naar beneden langs mijn taille, mijn heupen, mijn dijen, en zijn mond volgt niet veel later over mijn buik. Langzaam, te langzaam, en toch niet langzaam genoeg. Ik grom van frustratie wanneer zijn lippen van koers veranderen en ik weer een zachte beet in mijn dijen voel. “Asjeblieft”, hijg ik. Ik hoor de glimlach op Matías gezicht wanneer hij vraagt: “Wat zei je?”.
“Asjeblieft.”
“Asjeblieft wat?”
Ik bijt op mijn lip en voel mijn gezicht nog warmer worden. “Dat weet je wel.”
“Ik wil het je horen zeggen.”
Ik knijp mijn ogen dicht en zeg. “Wil je me alsjeblieft tussen mijn benen verwennen met je tong?”
“Goedzo”, prevelt Matías, en voor ik weet wat er gebeurt duwt hij mijn benen uit elkaar en voel ik zijn warme adem kriebelen boven de plek die inmiddels in vuur en vlam staat. Heel even is het stil, en dan raakt zijn warme tong me en moet ik er alles aan doen om het niet uit te schreeuwen. Eerst zachtjes en dan steeds harder speelt Matías ervaren met zijn tong en lippen met me. Dan voel ik ook een vinger naar binnen glijden terwijl hij zachtjes op mijn vulva zuigt, en weer kan ik een kreun niet onderdrukken. Vol verwondering kijk ik in de spiegel boven me, waar Matías donkere krullen tussen mijn benen te zien zijn. Deze man weet duidelijk wat hij doet. Ik voel de druk steeds verder opbouwen terwijl zijn tong, lippen en vingers elkaar blijven afwisselen en voor ik het weet, word ik over de rand geduwd en explodeer ik in een golf van extreem genot. Ik laat mezelf volledig gaan terwijl ik mijn hele lichaam voel schokken van genot. Met een zelfingenomen gezicht laat Matías zijn vingers langzaam uit me glijden. Voor hij iets kan zeggen ga ik rechtop zitten, trek mijn jurk over mijn hoofd en commandeer nog hijgend dat hij moet gaan staan. Verrassend genoeg doet hij dit zonder te protesteren – voor het eerst! – en stapt hij van het bed af. Ik kruip naar hem toe en maak de knoop van zijn broek open en trek zijn broek en boxershort in een beweging naar beneden. Niets had me kunnen voorbereiden op de grootte die daar vrij springt. Natuurlijk had ik op het strand stiekem al gekeken, maar nu, nu hij opgewonden is en ik hem zonder schaamte kan aanschouwen… Maar hoe graag ik hem ook wil proeven, ik houd mezelf tegen. Nu is het mijn beurt om hem te laten wachten. Hongerig kijk ik in Matías’ ogen terwijl ik mijn vinger langzaam over de fluweelzachte huid laat glijden. Ook hij kan nu een rilling niet onderdrukken, en met een grijns steek ik mijn tong uit en laat deze zachtjes over het topje van zijn penis glijden. Met een grom pakt Matías met zijn hand mijn haar vast. “Wat wil je dat ik doe?” fluister ik, terwijl ik hem vragend aankijk. Ik zou bijna een foto willen nemen van Matías’ gepijnigde blik, zijn licht geopende lippen. “Ik wil dat je me diep, heel diep in je prachtige mond neemt”, gromt hij. Door zijn woorden kan ik de verleiding niet langer weerstaan en ik open mijn mond om hem naar binnen te laten glijden. Mijn natte mond vind een weg langs de lengte van zijn penis en pas wanneer ik hem achter in mijn keel voel, stop ik. Ik kijk Matías diep in de ogen wanneer ik mijn mond langzaam weer terug laat glijden terwijl ik druk uitoefen met mijn tong, en het genot in zijn ogen verergert de nattigheid tussen mijn benen. Matías’ blik richt zich naar boven, waar we beide te zien zijn, ik op mijn knieën voor hem, mijn billen rond en vol in het spiegelbeeld. Steeds opnieuw laat ik hem bij me naar binnen glijden – hard, zacht, snel, langzaam. Matías’ kreunt steeds harder en net wanneer ik denk dat hij het niet meer houdt, pakt hij met zijn hand mijn kin vast en duwt hij me zachtjes iets naar achteren. “Nee, nee. Dat gaan we nog niet doen. Ik ben van plan om nog veel langer van je te genieten.” Langzaam legt hij me weer op bed en zijn mond vind de mijne. Nu we allebei naakt zijn, en ik enkel huid op huid voel, is de sensatie nog groter en ik voel hoe mijn bekken zich ongewild steeds weer omhoog buigen, naar hem. “Erg geduldig ben je niet, hé”, grijnst Matías tegen mijn mond. “Niet op dit moment, nee”, hijg ik ademloos. Hij laat een vinger langs mijn lippen gaan. “Vooruit, dan”, prevelt hij. En dan voel ik hem bij me naar binnen glijden. Hij vult me helemaal op, en alles in mijn lichaam spant zich aan door de extase van genot. Langzaam laat Matías zich in en uit me glijden, terwijl mijn lichaam zich gewillig voor hem opent en om hem heen vouwt. Steeds harder stoot hij in me, en mijn nagels zetten zich in zijn rug, zo overweldigend is de sensatie die ik voel. Ik weet niet meer wat ik schreeuw en wat voor geluiden ik maak, het enige wat er op dat moment is is Matías, die me iedere keer dat hij in me stoot dichter bij een orgasme brengt. Hij lijkt het te voelen, en brengt zijn hand naar beneden om me ook daarmee te masseren en de combinatie is te veel, te overweldigend, en ik houd het niet meer. Voor mijn gevoel explodeer ik in wel duizend stukjes wanneer ik kom, de sensatie alleen maar groter nu ik hem in me voel. De beweging van mijn spieren duwt hem ook over de rand en samen geven we alles wat we hebben. We kreunen elkaars naam, steeds weer opnieuw, tot we uitgeput en voldaan naast elkaar op het bed vallen.
De volgende ochtend word ik gewekt door Matías, die met zijn arm over me heen gedrapeerd ligt te slapen. Ik voel zijn erectie tegen mijn achterste duwen, en mijn buik maakt een salto van opwinding, de herinnering van die nacht ervoor nog vers op mijn netvlies. Langzaam laat ik mijn billen over hem heen glijden, tot hij ook wakker wordt en van achter bij me naar binnen glijdt, waarna we langzaam en lui de liefde bedrijven. We zijn beide nog slaperig maar hongerig naar meer. Wanneer we klaar zijn draai ik me naar Matías om, waar hij glimlacht. “Ik ben blij dat je mijn koffer over mijn tenen hebt gereden”, zegt hij met raspende ochtendstem.
Ik lach. “Ik ook.”
“Wat nu?”, vraagt hij. Ik denk na.
“Nu moet ik mijn eigen weg weer vervolgen”, zeg ik, met lichte spijt in mijn stem.
“Op zoek naar jezelf.”
“Zoiets.”
Heel even voel ik iets van spijt dat ik deze man achter me moet laten, maar dan legt Matías zijn hand op mijn linkerborst en zegt met een doodserieuze blik: “Misschien kun je deze tijdens je zoektocht beter hier laten. Ik zal goed op ze passen.”
Ik schiet in de lach en geef een duw tegen zijn schouder. “Oké, Casanova. Tijd voor ontbijt, en daarna moet ik de wereld ontdekken.”
Hoewel mijn afscheid met Matías luchtig was, zonder dramatische beloften en smeekbedes, merkte ik dat ik het lastig vond om zijn humoristische en avontuurlijke persoonlijkheid achter me te laten. Nooit eerder heb ik me zo zorgeloos gevoeld als in de afgelopen 24 uur, en wanneer Matías er na een laatste zoen vandoor scheurt op zijn scooter, de drukte van Barcelona in, voel ik een lichte steek van spijt. Dan schud ik mijn hoofd en spreek mezelf streng toe. Ik moet leren hoe ik mezelf zo kan laten voelen. Dat is waarom ik hier ben. En door Matías weet ik dat ik het kan voelen. En dan grinnik ik. Op zoek naar mezelf of niet, maar wie had ooit gedacht dat de spontane avonturen met mannen zo’n onverwachte bonus van mijn reis zouden worden? Ik trek de helm van mijn eigen scooter die ik bij het hotel heb gehuurd over mijn hoofd, en ga op weg, op naar het volgende avontuur.
Sarah’s geheime reisverhalen volgen
Iedere week vertelt Sarah over haar reisgeheimen! Ze neemt je mee door heel Europa en verder de komende weken. Benieuwd naar meer? Bekijk dan deel 6!
Laat ons weten wat je van vervolgverhalen vindt via een e-mail naar onze redactie.