Sarah, is een vrouw van in de veertig en lijkt het perfecte leven te hebben. Leuk huis, leuke man, goede baan. Alleen voelt ze zich alles behalve gelukkig. Ze is zichzelf in al die jaren verloren, en is eigenlijk nooit alleen geweest, omdat ze haar man op jonge leeftijd ontmoette. Na een gesprek met haar man besluit ze een jaar lang op reis te gaan om van de vrijheid te genieten, waar ze zó naar heeft verlangd. Ze mag een jaar lang alles doen wat ze wil, zodat ze daarna kan besluiten of ze wil scheiden of verder wil met het huwelijk. En dat leidt tot spannende, sexy avonturen.
Heb je deel 1 niet gelezen? Dit is deel 1 van Sarah’s reisgeheimen.
Hoofdstuk 2 – vervolg in Frankrijk
Wanneer we verder lopen door het museum doet Alain alsof er niets gebeurd is. Hij vertelt me weer allerlei verhalen over de kunstwerken, de geschiedenis van Parijs. Ik vertel op mijn beurt over de boeken die ik heb geschreven en wat ik hier doe. We praten en wandelen urenlang door het museum.
Het einde van de dag nadert en het wordt steeds rustiger in de zalen. Uiteindelijk lopen we de Richelieu vleugel binnen, de glazen binnenplaats vol met indrukwekkende standbeelden. Het is er doodstil en de ondergaande zon schijnt een betoverende gouden gloed op de ruimte. Ademloos loop ik langs de beelden en blijf stilstaan voor het standbeeld van een naakte vrouw met een tamboerijn in haar hand. Alain komt achter me staan en ik voel dat ik als een magneet naar zijn lichaam wordt getrokken. Onbewust zet ik een klein stapje achteruit, zodat ik tegen hem aan kom te staan. Ik voel zijn kruis tegen mijn billen. “Als ik kon beeldhouwen, zou ik je zo afbeelden. Naakt, als een godin.” Alain’s handen gaan langzaam omhoog en hij strijkt zijn vingers langs mijn nek. “Ik zou je lange, slanke nek namaken,” fluistert hij, en glijdt met zijn handen verder naar beneden. “Je sleutelbeen.” Ik houd mijn adem in, wetende wat er hierna komt. Alain’s handen bewegen tergend langzaam en ik het kost me al mijn wilskracht om me niet om te draaien en me aan hem over te geven. Maar dan vinden zijn handen zijn bestemming en hij vouwt ze om mijn borsten heen. Ik voel mijn tepels hard worden. “Ik zou uren besteden aan je prachtige, ronde borsten”, gaat Alain verder, en doet alsof hij niets van mijn opwinding merkt. Hij glijdt weer naar beneden, over mijn buik. “Dan je buik, en navel. Je bekken. En dan…”, gaat hij verder. Mijn hele lichaam trilt nu en ik zak bijna door mijn benen heen. Zijn hand glijdt steeds verder naar beneden, steeds verder, en dan opeens laat hij zijn vingers zo zacht als een veertje langs onder mijn jurkje en tussen mijn benen glijden. Ik kan een kreun niet onderdrukken, en kijk verschrikt om me heen. Wat als iemand ons ziet of hoort? Maar de meeste mensen zijn op dit tijdstip al naar huis en het is nog steeds leeg in de zaal. Ik geef me over aan Alain en zijn handen. Hij streelt langzaam over mijn slipje en bijt zachtjes in mijn oorlel. “Als laatste zou ik dit namaken. Al weet ik zeker dat geen enkel kunstwerk eer kan doen aan hoe prachtig het tussen je benen is”, fluistert Alain met zijn zware stem in mijn oor. Er zit nu een schor randje aan en ik besef me dat hij ook opgewonden is. Ik duw mijn billen nog iets meer naar achteren, en ja hoor, wat ik daar tegen mijn achterste voel drukken haalt meteen alle twijfel weg. Nu kan ook Alain een kreun niet onderdrukken en voor ik het weet duwt hij mijn slipje opzij en laat een vinger naar binnen glijden. Ik houd het bijna niet meer van genot. “Je bent zo nat”, fluistert Alain. Ik knipper verbaasd met mijn ogen. Ik ben al in geen jaren nat geworden. Peter en ik moesten altijd glijmiddel gebruiken. Maar het is duidelijk dat Alain dingen met me doet die ik nooit eerder gevoeld heb. Hij duwt zijn vinger steeds iets dieper en net wanneer ik het bijna niet meer houdt, en het door mijn hoofd schiet dat ik misschien wel eens kan klaarkomen, schalt er ineens een stem door de zaal. Verschikt duik ik bij Alain vandaan, mijn wangen knalrood. “This museum is about to close. Please make your way to the exit”, zegt de vrouwenstem door de luidsprekers. Ik kan wel schreeuwen van frustratie. Alain moet het aan mijn gezicht gezien hebben, want hij lacht en pakt weer mijn hand. “Kom, mijn godin. Het is tijd.”
Wanneer we bij de uitgang zijn, werp ik een blik op de bewakers die ons nors aanstaren. Ik voel me betrapt. Zouden ze iets gezien hebben? Maar het lijkt Alain niets te kunnen schelen en hij zegt ze vriendelijk gedag in het Frans. Eenmaal buiten kijkt hij op zijn horloge. “Ik moet gaan, ik heb een dinerafspraak. Het was me een waar genoegen, Sarah. Ik hoop dat je vindt waar je naar op zoek bent”, zegt hij. Dan pakt hij mijn gezicht met beide handen vast en zoent me teder op mijn mond. Weer staat mijn hele lichaam in brand en ik sta toe hoe hij zijn tong langzaam langs de mijne laat glijden. Hij smaakt naar koffie en sigaretten, precies zoals ik dacht dat een Fransman zou smaken. Maar het past perfect bij het ruige randje van hem. Ik verlies me volledig in de kus, smacht alweer naar meer, tot de kus ineens voorbij is. “Goodbye”, lacht Alain, en verdwijnt achter één van de pilaren van het gebouw. Ik blijf volledig beduusd achter. Wat is er zojuist gebeurd?
Wanneer ik die avond mijn hotelkamer weer binnenkom en mijn tas neergooi, ga ik voor de wastafel staan om in de spiegel te kijken. Onderzoekend kijk ik naar mijn gezicht. Ik staar in mijn 2 ijsblauwe ogen, op zoek naar een verschil, een teken, een bewijs dat er vandaag iets in me is veranderd. Binnen in me pruttelt een euforisch gevoel zoals ik nog nooit eerder heb gevoeld. Een gevoel van spanning, van vlinders, van macht. Maar mijn gezicht is nog precies hetzelfde. Ik sluit mijn ogen en denk aan Alain’s handen op mijn lichaam, zijn tong langs de mijne. Ik voel mijn wangen branden en moet om mezelf lachen. Ik zie er misschien nog precies hetzelfde uit, maar er is vandaag iets in gang gezet. Ik weet het zeker, mijn avontuur is begonnen!
Sarah’s geheime reisverhalen volgen
Iedere week vertelt Sarah over haar reisgeheimen! Ze neemt je mee door heel Europa en verder de komende weken. Benieuwd naar meer? Bekijk dan hier deel 3!
Laat ons weten wat je van vervolgverhalen vindt via een e-mail naar onze redactie.